Nurdish Shippuuden: The Memleket Havası!

Merhabalar Gençlik!

Nasıl geçti bayramınız? Benimki biraz değişik geçti valla... Bildiğiniz üzre 9 günlük tatili bulunca, memlekette bayram başka olur diyerekten anında memlekete kaçtım. İyi de etmişim yani. Bu sene bayağı bir yoğun geçiyor seyahatler açısından. Şimdik size güzel bir özet geçeyim. Sabiş'le birlikte memlekete sabah uçağıyla uçtuk. Rahat bir yolculuğun ardından eve varış yaptık. Anında temizlik işlerine girişildi. Kaldığımız evde sürekli yaşanmadığından oldukça tozluydu her yer. Bir de tabi rüzgar geçiren cam çervelerinin de suçu var tabi. Temizlikte oldukça toz kalktı. Benim de toza alerjim var. İlk günler beni etkilemedi aslında. Hatta geldikten sonraki gün arkadaşımın nişanı vardı ona da gittim yani. Ta ki bayram arefesi olana kadar... İşte o  gece aldı beni bir hapşırık! Peş peşe hapşırmalar, burun silmeler, öhö öhöler... Boğazda bir parçalanma hissi, hani imkanım olsa elimi boğazımdan geçirip kopartacam oraları, o kadar bir sinir bir ağrı işte. Hele o gece kısmı var ya... Adamı resmen uyutmuyor. Zaten direk TV odasına taşındım, kalorifer o biçim yanar. Tam bir hasta hali yani. Bayram sabahı kaltığımda dayanamadım aldım amcamdan bir ilaç, dedim belki bunun etkisi olur. Neyse işte. Sabah oldu, babayla, amcayla, abiyle bayramlaştık, gönderdik kurbanlarının başına. Biz de annemle gittik dayımlara. Yengemle ve bizim Pitilerle (onlar benim üniversiteli küçük kuzenlerim olur) güzel bir kahvaltı yaptık. Kimseyi öpemedim tabi hastalıktan. Yedik, kurban işleri bitti, herkesle bayramlaşıldı, ardından döndük eve. İşte esas komik yerlerden birine geldik şimdi. :D Babam bu sene, Allah kabul etsin, keçi kesti kurbanda. Bizimkiler (amcamlar) kurbanı kasaba kestirmezler, kendileri keserler. Keçi de maşallah çok yakışıklı, güzel bir keçi.
Ama meğersem yabaniymiş... İspir'den almışlar ama keçi fena ürkmüş. Önce keçiyi apartmanın giriş katındaki boş daireye koydular. Garibim yemeden içmeden kesilmiş bir kaç gün.  Büyük amcam kurbanı onların en üst kattaki evinin büyük balkonunda keselim demiş. Bayram günü de 2 amcam, babam ve abim indiler kurbanı çıkaracaklar yukarı. Bu hayvan tabi yabani, tepiniyor. Asansöre götürürken Büyük amcam düşmüş, ayağına darbe yemiş, ızdırabı var yani. Zorlan asansöre koymuşlar. Ben de sesi duyar duymaz hemen çıktım merdivene. :D Bir de ne göreyim? Hepsi birden perişan, biri hayvanın boynuzlarını tutar, öbürü ayaklarından kaldırır derken hayvan uça uça balkona taşındı. Terlik bile giymeye fırsat kalmadan çoraplı ayaklarla hayvanı hop yatırdılar ve Allah kabul etsin, kestiler. Ama vaziyetleri çok komikti. Büyük amcam çok sinirlidir benim. Ordan hiddetle bağırıyor "Terliklerimi getirin!", bir terlik getiriliyor "Hay ben -bip-! Benim terliklerimi getirin lan!" diyor ve elindeki terliği kapıya fırlatıyor. Garibim kuzenim de koştura koştura bulmaya çalışıyor. Ardından amcam bıçak istedi. Gene kuzenim götürdü bir bıçak ama yanlış bıçağı götürmüş. Allah'tan yanlış bıçak diye terlik gibi onu da fırlatmadı diye düşündüm valla :D Diyorum ki amcama "Amca derdiniz ne, keseydiniz ya giriş katında?". Kesmemişler çünkü yukarda hayvanı keyifli keyifli kesecek, oynayacaklarmış onunla. :P Bu hengame de bitince indim aşağı eve. Anında hasta moduna girdim ve yattım aşağı. Tüm gün evdeydim. Sonra küçük amca kızım Ceronimo geldi. Dedim "Benden uzak dur!" O da dedi ki "Aa, ben de hastayım! Dün gece serum yedim, iyi oldum bu gece de almayı düşünüyorum, sen de gelsene?" Beni tarzım değildir zırt pırt doktora gitmek. Ama madem eşlik edecek biri var, atladım balıklama. Sonuçta kıza iyi gelmiş, bana da yarar dedim. Akşam 11 gibi kapı çaldı, babam "Hayde gidiyoruz." dedi. Hemen hazırlandım çıktım. Araştırma hastanesinde babamların çok sevdiği, çok ilgilendiği ve babamlar hastayken onlarla çok ilgilenen bir Nebnebi ablamız var. Çok komik ve eğlenceli bir kız. Halam falan da çok sever. Hatta halama "Nur anne" der. Babam aramış, konuşmuş Nebnebi'yle. Kız da acilde bizi bekledi. Gittik ki, enem, kız perişan! Meğer sabah

kurbanla uğraşmış sonrada o saate kadar acilde kalmış. Diyor ki "sizden bir kurtulamadım! Zaten uykusuzluktan ölüyorum, bir de sizi bekledim!" Tabi bunları derken kızmıyor, gülüyor da bir yandan. :) Hemencecik taktı ikimize de serumları, "Haydi yallah! Gidin evinize." Biz şoke olduk tabi. Hele Ceronimo "Ama biz burda Nurdish'le karşılıklı yatacaktık, serum yiyecektik... Sen bizi eve mi gönderiyorsun? Sen ne biçim doktorsun!" Ama bu konuşmaları kızgın ya da sert olarak algılamayın, biz gülüyoruz bir yandan. :D Ben tabi eve gitme fikrine bayıldım. Sonuçta serum zaman alacak bir şey. Rahat rahat evde serumlanırız ne güzel. Neyse, çıktık dışarı arabaya doğru gidiyoruz. Dedik bari resim çekilelim de güleriz. Çekilirken arabasıyla Nebnebi geldi. Ceronimo "Seni şikayete edeceğiz! Sen bizimle hiç ilgilenmedin, koydun kapıya direk! Ne biçim doktorsun..." Nebnebi  de "Tamam be, bari gelin Nur anneye gidiyorum zaten, orda çıkarırım serumlarınızı." Valla nalet olsun size dese yeriydi hahaha! Gittik halama. Halam gecenin bir vakti kapıyı açtı, şok! 2 serumlu yeğeni kapıda. Ama cidden halimiz çok komikti. :D Anlattık vaziyeti falan. Geçtik Ceronimo'yla karşılıklı yattık. Kız bir yandan emirler yağdırıyor doktora, bir yandan gülüyor. "Hay ben size!" dese yeriydi yani. :D Sonra gitti yattı. Biz de Ceronimo'yla kıkır kıkır vaziyetteyiz, resim falan. Sonra zaten uyukladık biraz. Ama serumun sonuna doğru ben çok darlandım. Sanki uyuşmaya başladım, eklem yerlerim ağrımaya başladı, koparıp atasım geldi serumu. Dedim böyle olmayacak, kalktım koridorda volta atmaya başladım. Meğersem serumu yukarda tutmak lazımmış. Ben aşağıda tuttuğum için kan çıkmaya başladı. Halama gidince de anında beni yerime geri götürdüler. Sonra da bitti çok şükür. Ceronimo'yla toplaşıp döndük evimize. Ertesi sabah zinde kalktım resmen. Valla ne sevap oldu o serum. Resmen tatilim hastalıkla geçecekti.
Sonraki günlerde de bayramlaşmalar, Bekiroğlu sütlaçlar, dostlar, akrabalar çok güzel bir bayram geçmiş oldu. Hava da şansımıza çok güzeldi valla. Ev de merkeze çok yakın bir konumdaydı. İstanbul'la karşılaştırınca dedim acaba memlekete geri mi dönsem... :P
Ama çok çikolata yedim be! Yazık bana valla... :/

Ben sizlerin de eğlenceli anılarınızı okumak istiyorum! Yazın bakalım ne yaptınız bayramda. :)

Memleketteyken mangalarla ilgilenemedim. Ama sağolsun Can kurtaranlarım ilgilendi yerime :) Eksiklikler de giderildi şimdi. Mesela Sunako'nun cilt linkleri eklendi. Ayrıca rutin 2 Sunako, 2 Yamada güncelimize de döndük. Emeği geçen herkese MUCCUK!!!! Bu arada yeni mangamızın da tanıtımını yayınladık. ;)

Sizden şu cümleyi dikkatle okumanızı isteyeceğim. Özellikle de çok soru sormayı seven arkadaşlarımıza gelsin:

BİZDE BIRAKILAN, SONLANDIRILAN PROJE YOKTUR. EĞER BİR MANGA BİR MÜDDET GELMEDİYSE ENDİŞE ETMEYİN, GELECEK. ZAMAN VERİN LÜTFEN! 

Benden bugünlük bu kadar...


Yamato Nadeshiko Shichi Henge- 91-92.Bölüm

Yamada-kun to 7-nin no Majo - 71-72.Bölüm


Hadi bakalım gençler, Afiyetle okuyun... ;)