14 Mart 2014 Cuma
Gözlerini açtığında kendisine tamamen yabancı gelen bir odanın ahşap tavanına bakıyordu. Nerede olduğuna dair en ufak bir fikri olmaması bir yana buraya nasıl geldiğinden de haberi yoktu. Huzursuzca kıpırdandı yayları öten yatakta. Fakat hareket etmek fazlaca güç istiyordu. Başaramadı ve pes etti...
Bulanık görüşüyle etrafı taramaya başladı. Baş ucunda eski bir lamba vardı ve bir de ufak bir düğme hemen dibinde. Sol tarafına kaydığında ise bakışları yarısı bitmiş bir serum gördü. Her şey o kadar karmaşık ve zordu ki güçsüz bedeni de, beynide en sonunda pes etmişti.
Tekrardan gözlerini kapayıp düşünmeye zorladı kendini. Neredeydi, buraya nasıl gelmişti...
4 saat önce...
Kot ceketimi çakma bir şemsiye gibi başımın üstüne çekiyorum. Gerçi şemsiye demeye bin şahit ister. Tüm suyu emerek başımdan aşağı aktarıyor. Yaklaşık 1,5 saattir bu kahrolası yarım damın altında taksi bekliyorum. 2 bin dolara kavga dövüş aldığım çizmeler ayağımı mahvetmiş durumda. O kadar da para bayılası değillermiş yani. Şuan tek istediğim bir an önce evime gitmek, bu lanet çizmelerden kurtulup sıcak bir duş almak. Sonrasında ise sıcacık yatağıma gömülüp en sevdiğim şov olan running man'in bu haftaki tekrarına göz atmak. Ama bu şartlar altında durum pek de iç açıcı değil. Oysa ki bu sabah ne kadar da güzel başlamıştı. Kim derdi böyle sonlanacağını....
Yan tarafımda iki sevgili sürekli bir tartışma halinde. Neymiş efendim neden dans pistinden hiç inmemişmiş... Ne yapacaktı ki? Barda oturup şükran duası mı? Kendi kendime söylenip kafamı diğer tarafa çevirdiğimde bize doğru yaklaşan taksiyi fark ediyorum. Bize diyorum çünkü şuan burada bir ordu insan taksi bekliyor. Eh haliyle 1,5 saattir nasıl bir savaş verdiğimi tahmin etmişsinizdir değil mi?
Hadi kızım, bu sefer başaracaksın diye kendimi pohpohlayarak atılıyorum son hız. Fakat bu arada unuttuğum çok önemli bir şey var ki oda düzlük alana varmadan önce inmem gereken 6 adet basamak olduğu. Bu gerçek kafama çok geç dank etti. Şayet merdivenlerden yuvarlanmadan önce bu gerçeği farketmiş olsaydım şuan bir dünya insanın ayak numaralarına bakmak zorunda kalmayacaktım. Ve bir sürü ayak beni burada pestile çevirmeyecekti...
Şimdi...
Gözlerimi tekrar açıyorum. Fakat bir tuhaflık var. Daha demin uyandığımda olduğum mekanla şuan olduğum mekan tamamen farklı. Ya aklımı kaçırıyorum, yada tuhaf bir rüyanın içerisinde sürükleniyorum. Ne olduğunu kestirmek çok güç...Şöyle bir etrafı tarıyorum. Üstümde her an çökebileceğinin sinyallerini veren bir tavan, duvardan sarkan örümcek ağları, yerde gıcırdayan tahtalar. Bir dakika. Gıcırdayan tahtalar mı? İyi de bomboş odada neden ve nasıl yerde ki döşemeler gıcırdar ki... Bir ürperti sarıyor tüm bedenimi. Hızlıca doğruluyorum yattığım yerden ki hatırladığım kadarıyla bunu da yapamamam lazımdı. Ama içinde bulunduğum durum odadan daha az korkunç gelmiş olacak ki buna kafamı pek de takmıyorum.
Baş ucumda duran lamba olduğunu zannettiğim - ki alakası bile yok, gerçekten - şeyi kapıp yorganı burnuma kadar çekiyorum.
Eskimiş tahtaların gıcırtıları arttıkça yavaş yavaş irili ufaklı karaltılar da kendini belli etmeye başlıyor. Yerde sürüklenen simsiyah pelerinler, çıplak ayaklar, mırıldanılan tuhaf sözcükler...
Her ne kadar saçma bir rüyanın içerisinde olsam da yine de bu durum oldukça ürkütücü. Hiç sesimi çıkarmadan yavaşça siniyorum olduğum yerde. Gözlerimi sımsıkı kapatıp bildiğim tüm duaları saydırıyorum içimden. Bir an önce uyanıp evdeki koltuğuma gömülmek tek hayalim olsa da bu durumda pek de mümkün değil gibi.
Nasıl olur da içinde bulunduğum durumdan kurtulurum diye kara kara düşünürken duyduğum seslere kulak kabartıyorum:
Neobi: Hala uyanmadı değil mi?
Nurdish: Daha değil. Yaptığımız büyü daha tam anlamıyla tesir etmiş değil...
B- bir dakika. Biri büyü mü dedi?
Neobi: Bir yanlışlık olmalı. En etkilisinden yapmıştım oysa ki...
Rosario: Kızın bedeni ciddi derecede hasar görmüş durumda. Hiç bir büyünün tesir edeceğini sanmam. Kızı yakmaya ne dersiniz? Yada her bir organını yeni büyülerimiz için malzeme yapmaya?
Duyduğum kelime üstümde o kadar büyük bir şok etkisi yaratıyor ki ağzımdan kaçan çığlığa engel olamıyorum.
Neobi: Uyuyan güzel nihayet aramıza teşrif etti sonunda...
Kendimi içerisine gizlediğimi sandığım yorgan üzerimden çekilirken sımsıkı yumduğum gözlerimi açmadan elimde olan şeyi rasgele etrafa savurup bağırıyorum.
KİMSİNİZ HAA!! N- NE HAKLA BENİ ALIKOYARSINIZ!!!
Rosario: Yakalım demiştim. Uyanmadan bu işi bitirmeliydik.
Soğuk Nevale: Arghhhhh cidden ağzına bir şey tıkamaz mıyız. Uyuyoruz şurada.
Bütün gözler bütün uyuşukluğuyla koltuğa tünemiş kıza çevrildiğinde elimde ki süpürge kırıntısını - oysa ki lamba olduğuna emindim - dibimde beni yakmaktan bahseden kızın kafasına geçiriyorum.
Rosario: Ahhh seni lanet sürt-....
Neobi: Ros sakin ol. Geç Nevale'nin yanına ve buraya biz izin vermeden yaklaşma...
- Öf yaa tamam...
Uzun yeşil saçları, deniz mavisi gözleriyle mükemmel bir uyum içerisinde olan kız - ki kendisi Nurdish oluyor - yavaşça elimdeki süpürgeden bozma lambayı alırken, kuzguni siyahı saçları ve zümrüt yeşili gözleri, - ki kendisi Neobi oluyor - uzun boyu olan - ki tahminimce içlerinde ki ele başı da olması muhtemel - kişi yavaşça üzerime abanıyor.
Yeşilin hiç bilmediğim tonunda ki bu gözler yüzümde, saçlarımda, tüm bedenimde dolanırken kıpırdamam neredeyse imkansız. Ve hayır şoktan veya aldığım herhangi bir hasardan değil. Adeta büyülenmiş gibiyim. Etrafımda ki bu 4 kız o kadar güzel ve o kadar ürkütücü ki gördüğüm manzarayı şuan bile tarif etmem pek mümkün değil.
Üstümde ki ağırlığı gittikçe yok olurken gözlerimi gözlerinden zorla ayırıyorum.
Hıımmmm diyor düşünceli bir şekilde karşısında onu dinleyen Nurdish'e.
-Böyle bir türü daha önce hiç görmedim....
-H-hey bana baksana sen? Tür mü dedin tür mü? Şuan dünya üzerinde ki 7 milyar insan bu şekilde. Bana tür demeniz çok garip değil mi sizinle karşılaştırılınca...
Bir anda bütün gözler bana çevriliyor. Koltuğuna tünemiş olan bile bana bakıyor sonunda. Bir kaç saniyelik bir sessizliğin ardından hep bir ağızdan bir kahkaha patlatıyorlar. Nasıl böyle deli gibi gülerken, böyle büyüleyici olabilirler ki... Kendimi onların yanında vasatın altında hissediyorum. Ama beni yıldıramazlar. Her şey bir yana asıl garip olanın kendileri olduğunun farkına varmalılar:
-Hey sen. Şu kılığına bir bak ne yeşil saçlar mı? Ne mor gözler mi? Ne en siyahından kanatlar mı? LANET OLASI HEPİNİZ KAFAYI MI YEDİNİZ?
O kadar sinirliyim ki artık hiç bir şeyin önemi yok benim için.
Soğuk Nevale: Neo'ya çemkirdi gördün mü?
Rosario: Haha sence sonu ne olacak? Ben kara büyü diyorum ya sen?
Nurdish: Eğlenceli bir iş Neo, ne dersin?
Neobi: Cidden nutkum tutuldu. Hey Ros odamdan sihirli deyneğimi getirir misin?
Rosario: Yattta biliyordum xD Ben kazandım Nevale. Büyülü defterin benimdir.
Rosario hoplaya zıplaya odadan çıkarken koltuğunda ki Nevale aheste hareketlerle yerinden doğrulup baş ucuma tünüyor. Mor gözleri bir girdap gibi. Yavaşça kulağıma eğilip kanımı donduran şu sözleri fısıldıyor:
Emin ol hayatta en çıkışılmaması gereken kişiye çıkıştın. Kendi mezarını kazdın dünyalı dostum.
................
Elimde ki tozlu defterin kapağını
kapatırken gülümsüyorum. Mutfaktan gelen tıkırtılar herkesin
bir şeyler hazırladığının kanıtı. Defteri baş ucuma bırakıp
yavaşça doğruluyorum. Elbisemin etekleri yeri süpürüyor.
Askılıkta bekleyen pelerinimi üzerime geçirip, kapının
arkasında ki süpürgemi alarak gece göğüne doğru uzanıyorum.
İçimde tarif edemeyeceğim bir huzur... Aheste hareketlerle
yükselirken mutfak camına yansıyan dostlarımı görüyorum. Hala
ilk günkü gibiler... Hala hepsi göz alıcı. Hepsi ilk
karşılaşmamızdaki gibi neşe dolu, bazıları ise hala uyuşuk. O
mutlu tabloya son kez bakarak, simsiyah gecede gözden kayboluyorum.
Şimdi diyeceksiniz ki " neki bu "... Hakkınız var diyin tabi. Şimdilik bu sorunuza verebileceğim tek cevap " güzel bir şey "... Yani şuan açıklarsam işin süprizi kaçar. Pazarı bekleyin anacım pazarı. 2. bölümde her şey gün yüzüne çıkacak der, güncel hazırlıklarıma geri dönerim xD
Ve bir de sakın şu ikili gibi devamını okumak için birbirinizi yemeyin emi asghfasghf. Janee minna =)
vaayyy süpermiş ya çok güzel olmuş neobi ellerine sağlık da sende iyice gaddarlığı tavan yaptırdın :) burda bırakılır mı bir ipucu da vermemişsin.pazarı iple çekiyorum.
YanıtlaSilAslında öyle bir şey yapmayacaktım ama yazarken neden olmasın dedim xD Güzel oldu ama böyle heyecanlı bi yerde şaak. Bilirsin severim böyle yerde bir şeyleri kesmeyi xD
Silbilirim bilirim bilmem mi :) ama senin bu yazılarını seviyom ben, ne kadar ya böyle de olmazki desek de ille yazılarını dört gözle bekliyoruz :) insanı böyle heyecanla beklemelerini sağlıyorsun öyle bir özelliğin var :)
SilHehe benim büyümün özelliği bu merak tozu atıveriyorum her yere ondan kkkk xD
Silneobi-san ilerde yazacağın romanları okumak için can atıyorum ^_^.
YanıtlaSilHeheh çok zor be nx ama olur da öyle bir şey yaparsam imzalı yollarım sana kitabımı senden kıymetli mi yane xD
Silİlla insanı meraktan delirtecek şeyler yapacaksın yani mabushi cadı:) neyse beklemedeyiz yani ;)
YanıtlaSilHep manga hep manga nereye kadar safiraa xD Birazda kendi hikayemizden dem vuralım değil mi :P
Silel insaf ya.... Ben game of thrones gelecek ejderhalarımı görecem diye bu kadar bekliyorken birde sen.
YanıtlaSilama belliki bu yaşanmış bir hikaye. senin tasfirlerin birebir uyuyor :D
Ejderhalarını asla bulamayacaksın siyanür xD Onları hikayeme hapsedicem, hiç kaçamıcaklar ordan :P
SilHikayeyi bilmem de kişiler gördüğün üzre gerçek :P
Heheheh Neo torpilim yok mu? XD
YanıtlaSilSonucu mu merak ediyorsun, kim için olduğunu mu, yoksa hikaye içi bir kıyak mı xD Hankısı bebeyim :D İlk 2'si ise gomenne asla söylemem xD Deminde soğuk sıkıştırdı cıks didim pazarı bekle öyle yane xD Sonuncusuysaaaa hahahaha yaparım yapmam mı :P
YanıtlaSilIlk ikisiydi esasen ama napalim üçüncüye kanaat edicez sanırım XD
SilAcaip rüşvet aldım he hikayem sayesinde xD Ne çok kişi merak etti kim bu gizemli kahraman diye euheheheheh xD Süylemem emme asla ve kat a olmaz xD
SilTam bir cadı işte :-D bari yarın erken ver de catlamayalim :-D
SilErken verirsem nazar olurum annemm huyum kurusun illa 12yi vuracak gong :P
Sil12yi vursa iyi ona da razıyım :)
Silbence pow :)
YanıtlaSil