Mabushi Majo

Evet arkadaşlar, doğru okudunuz. Bu bizim buradaki son güncelimizdir... Gördüğünüz üzre, artık bu sayfayı kapatma zamanımız geldi de geçiyor bile... Hiçbir şey planladığımız gibi gitmedi maalesef. Aksilikler peşimizi bırakmadı. Sadece manga işleri değil, esasen özel hayatlarımız bizleri çok yordu ve zorladı. İşle alakalı sıkıntılar, sınav stresleri derken uzaklaştık. Motivasyonlarımız dibe vurdu ve sonunda böyle bir karar aldık, artık buradan gitme vakti geldi...

Burada sizleri son zamanlarda çok ihmal ettik, biliyoruz ve suçluluk hissediyoruz. Bazı arkadaşlar "en azından bir haber vereydiniz!" şeklinde çıkıştılar, haklılar da.  İçtenlikle özür diliyoruz. (Tabii bu özrü bir kısım okurumuz "bana ne be! özür mözür anlamam ben!" şeklinde karşılayacaktır.) Çok sadık ve sevdiğimiz arkadaşlarımızı da küstürdük bu sancılı süreçte. Ama merak etmeyin... Artık bu Mabushi Majo'nun bu blogundan kurtuluyorsunuz...

Mabushi Majo'yu ilk kurduğumuz zamanki heyecan, mutluluk... Bunları düşündükçe yüzümde bir tebessüm oluşuyor. Sunako'nun "MABUŞİİİ!" çığlıklarıyla Yamada'nın MAJO'larının birleşmesi ile  oluşan bu güzel gruba neler oldu? Kim bilir... Bir şeyler oldu işte...

Çok şey yaptık, takım arkadaşlarımızla çok şey başardık be! Emeği geçen herkese, bizimle olan ve olamayan tüm takım arkadaşlarıma çooook teşekkür ederim! Sizleri öyle ya da böyle seviyoruz ya! Aslında blogu kapadığımızdan bir çok editör ve çevirmenimizin haberi bile yok. Burada, sizinle aynı zamanda öğrenecekler. Umarım onlar da kızmazlar bize.  Bir çoğunu bizzat yetiştirdik ve birlikte harika işler çıkardık. Bu yüzden daha sonra da güzel işler çıkaracaklarına yürekten inanıyoruz. Siz okurlarımız da geçmişte çıkardığımız iyi işler hatırına ne olursunuz kızmayın bize... Sadece bugüne kadar yaptıklarımız için teşekkür edip çekilin arkadaşlar. Bizleri kötü değil, iyi anın, güzel hatırlayın. Çünkü siz mangalarımızı ne kadar severek okuduysanız biz de o kadar mutlu olduk. Ama merak etmeyin, bazı serilerimize devam edeceğiz lakin bu blogda değil. Bir şekilde, başka bir yerden okuyabileceksiniz bırakmaya kıyamadığımız mangalarımızı. Ayrıca kırık linklerimizi de Saparrow cadımızın büyük uğraşlarıyla yenileyebildik sizler için. Çok teşekkürler Sapa'cığım...

Daha fazla yazmaya lüzum yok... Yeni yılda, sizlerin sabırsızlıkla beklediği ilk güncelimizin böyle olmasını istemezdik ama bizden bu kadar artık... Yine de yeni yılınızı Mabushi Majo ailesi olarak  kutlarız. Umarız bu sene hepiniz için daha güzel ve eğlenceli olur.

Bu son güncelimizde vereceğimiz bölümleri tek tek yüklemekle uğraşmadık bu sefer. İdare edin lütfen. Aşağıdaki linke tıklayarak güncel bölümlerini tek linkle indirebilirsiniz. Sağlıcakla kalın...

Hımm.. Öyle anlar vardır ki ne yazsanız bilemezsiniz hani.. Nerden girseniz söze.. Hangi aciz cümleler anlatsın yaşanılan şeyleri.. Hangi kelimeler utansın hallerinden de eğsinler başlarını o acıyı yansıtamadıkları için...Gülseniz içiniz el vermez sussanız ciğerleriniz dile gelir ya hani...
Öyle bir durumdayız şuan tüm ülke olarak. Tüm Halk Tüm Millet olarak. Ve bu durumdan çok daha kötü halde olan 37 aile.. 37 ana 37 baba... 37 kardeş bacı.. 37 eş veya nişanlı.. 37 yetim.. Şuan bile utanıyorum onlar kadar canım yanmazken bir kesimin rant kavgası içerisine girip de iki bayrak resmi bir sloganla vatandaşlık görevlerini yaptıklarını düşünüp günlerini gün etmelerine.. Sırf şarkı çalmadığı için programda vatni görevini yaptğını zanneden bu tarz benim yarışmacılarından... Sırf "Şehitler Ölme Vatan bölünmez" tişörtünü üstüne gçeirdiği için vicdanından sıyrılıp milleti evlendirmeye devam eden insanlardan... Yaşadığım bu hayattan soluduğum havadan... Bizler burada böyle keyif ve huzur içerisinde yatarken Haince yaşamlarının baharında "Şehit" olan o insanlardan ölesiye utnaıyorum...
Ciğerleri parçalanırcasına bir bayrağa sarılıp ağlayan o ana'dan, Bir evladım daha olsa hiç düşünmeden vatan feda ederim diyebilen o babadan, Düğünümüzü Cennete yaparız aşkım diye yürek burkan o nişanlıdan, İki metre ötede herşeyden bi haber çoktan yetim kalmanın acısını yaşayıp eline bir çikolata tutuşturulan o yetimden, en acılı filmlerde bile bulamayacağınız beni de alın askere diye ağıt yakan o kızkardeşden... Deli gibi utanıyorum...
Başımız Sağolsun Türkiye'm.. diyecek bir şey bulamıyorum fazladan maalesef..

Son olarak bugüncel çok farklı şeyler yazmayı tasarlamıştım ama kısmet değilmiş. Diğer güncele bir takım bilgilendirmeler yapacağım. Aslında bu günceli de vermezdim ama çok uzun zamandır beklediğiniz için aşağıya kondurup bölümleri köşeme çekilip utanmaya devam edeceğim herkes gibi. Keyifli okumalar diyeceğim lakin oda gelmiyor içimden..
Görüşmek üzre...

Koskoca Ramazan'ı bitirdik. Nice güzel Ramazan'lar geçirmek nasip olur inşallah. Bu sene Ramazan hem bitmek bilmedi, hem de daha dün başlamış gibiydi. Nasıl yani? Tabi buna  ben de bir anlam veremiyorum. Anında çürütülebilecek bir tezim var aslında. Dünya eskisinden daha hızlı dönüyor artık. Bir bakmışsın sabah zorla uykunu bölüp işe gitmişsin, bir bakmışsın "Aha! Saat 6 olmuş! Çıkma vakti!". Hele boş geçen vakit kadar büyük zarar var mıdır, bilinmez. Konudan sapmayayım şimdi. :) Bayramda neler yaptığınızı bizlerle paylaşırsanız sevinirim. Biraz, hatta oldukça sakin bir bayram geçiriyorum bu sene. Memlekete de gitmedik, İstanbul'da kalan bir kaç kuzenle bayram kutluyoruz. Ay, uçak biletlerinin pahalılığını duysanız inanamazsınız. En düşün tek yön gidiş 285tl! Bu en ucuzu oluyor. 285-450tl arası tek yön. Aylaaar öncesinden bilet alacaksın ki ucuza kapatabilesin. Resmen suistimal ediyor bizi havayolu şirketleri. Eh, biz de 2 kişi olarak ortalama 1000tl veremedik haliyle o yüzden burada kaldık. İyi bir aksiyon da bulamadık gidecek. Civarda takılmaktayız anlayacağınız. :) 

Yoo minna evet nihayet ikinci partıda verip bu uğursuz günceli bitirecğeim şükür :P Ve yine evet farkındayım dediğim tarihte sarkmalar oldu amaaa ramazan ayındayız yahu insanın içinden bir şey yapmak gelmiyor kiii. Yani en azından benim için öyle :P
Ramazan benim için nasıl desem keyif ayı bir nevi. Annem ev işi yaptırtmaz bana bu aylarda. Neden çünkü çook uzun bir oruç süresi var malum. Kıyamıyor tontişim bana <3
Babamsa sırf oruç tutuyoruz diye sevindiğinden bizi bir anne kuşun yavrusunu beslemesi gibi besliyor (tamam normalde de besliyor ama ramazanda bu durum birazcık daha farklı ) Ne gibi farklı mesela istisnasız abartmıyorum inanın her Allahın günü civarda ne kadar market varsa geziyoruz. O market senin şu çiçekçi benim aa şuraya da bi böcekçi açılmış oraya da bi ayak basalım telaşıyla 6'ya kadar gezmeler tozmalar. Ee sonrasında da malum iftar telaşı. Ondan sonra da löp löp yenen yemeklerin ağırlığı derken bir bakıyorum ki sahur gelmiş *-* Huff diyorum bu saatten sonra bir şey yapılmaz ben en iyisi anime izleyeyim!! İşte hergünüm üç aşağı beş yukarı bu güzergahda ilerliyor. ee ben de pek bir şeye el atamıyorum. Gerçekten ramazan bereketiyle geliyor ama. Ciddi anlamda çok aşırı sevdiğim bir dönem bu. Gerek aile bağları açısından, gerek size kattığı manevi duygular açısından... Ama malesef bu güzelim ayında sonlarına gelmiş bulunuyoruz. Rabbim herkese seneye yine Ramazan Ayına kavuşmayı nasip etsin inşallah :)

Sevgili cadılarım benim sizden bir  ricam bir isteğim var. Aranızda kuran okuyanlarınız, namaz kılanlarınız, belki de sürekli dua edenleriniz var. Rabbim hepinizin duasını kabul etsin inşallah. Benim sizden isteğim ise bir abimize dua etmeniz. Kısaca anlatayım hikayesini. 
Alt komşumuz var Osman abi 40 lı yaşlarında çok kafa çok makara bir insan. Bir eşi iki de yavrusu var Rabbim bağışlasın. İşte bu abimizin bundan bir iki ay önce vücudunda şişlikler oluşmaya başlamıştı. O doktor senin bu doktor benim geze geze şişliklerin nedeni de sonunda bulundu. Lenfomani yani kan kanseri...
Abimiz Ramazan ayının başından beri yoğunbakımda maalesef. İlk gittiği hastanede ki yanlış tedavi yüzünden şuan kanser dışında bir de akciğer problemiyle savaşıyor. Doğru düzgün nefes alamadığı için de yoğun bakımdan çıkamıyor. Yani benim sevgili cadılarım dualarınızda bu Abime de şifa bulması, Rabbimin onu iki küçük yavrusuna bağışlaması için yer verirseniz çok mutlu olurum.  Ayrıca çok sevgili powikom için de dua istiyorum. Lütfen benim tatlı cadım powikoma da şifa bulması için dua edin :) Güzel Allah'ım tüm hastalara şifa versin ve hiçbir yavruyu yuvasından etmesin inşallah..

Ölümlü dünya maalesef.. Bazen hırslarımıza, sinirimize belki de egolarımıza kapılıp kalp kırabiliyor, insanları incitebiliyoruz.. Ama bunların ne kadar gereksiz ve aslında hiç zaman ayrılmayacak şeyler olduğunu da çook geç farkediyoruz belki de.. Sevdiğiniz insanlara, sizi varlığıyla mutlu eden, bir gülümsemesiyle size huzur veren insanlara sırt dönmeyin.. Her ne yaparsalar yapsınlar...

İşte böyle benim sevgili cadılarım. Birazcık içinizi karartmış olabilirim artık onu da mazur görün :)
Şuraya günün şarkısını da iliştireyim unutmadan:

Bugün günlerden pazarrr.... Öyle bir yapıştı ki bugün üstüme güncel vermeyecek olsam bile hafiften bir telaş alıyor beni bu hiç de sevmediğim pazar  günlerinde :P

 Bu güncelde de emeği bulunan tüm mabushi majo ailesinin ellerine sağlık...
Görüşmek üzere