Gönderen : Neobi 16 Mart 2014 Pazar

Hiç abartısız söylüyorum hayatımda geçirdiğin en en en en berbat geceydi. Bir ila on arası puan vermem gerekirse 1 bile vermem. Eksi altı. Hani çok yüksek standartlarım olduğundan falan değil yani.
Tüm geceyi gayet büyüleyici olduklarını düşündüğüm 4 cadının işgencelerine katlanarak geçirdim. Soğuk nevale gece boyunca sağımda solumda, tepemde dibimde tüneyip bana korkunç şeyler fısıldadı. Sorsanız üşengeçlikten koltuğundan kalkmaz ama...
Rosario ise bir çocuk gibi. Tahminimce en küçükleri. Küçüklerin hep sevimli olduklarını düşünürdüm taa ki dün geceye kadar. O kız tam bir canavar. Nöbet tuttuğu zaman boyunca tek dileği beni kesip biçmek oldu. Saçlarımı çekti, ayak parmaklarıma bir şeyler yaptı. Ve daha sayamayacağım bir sürü saçmalık işte.
Neobi desem o kızı anlamlandırmak zor. Neşeli? Deli? Agresif? Tek bir kategori belirlemek güç. Bir saniye önce dikkatle beni inceleyen kız bir saniye içerisinde neden kendi kendine kızıp bağırır ki. Cidden anlayamadım. Gerçekten en korkutucularıydı. Her an bana bir şey yapabilecek gibi bir hali vardı. Tüm gece asası elinde oradan oraya dolaştı durdu...
Nurdish bence en oturaklılarıydı. Nefes alabildiğim tek nöbet onun ki oldu. Ama oda kısa sürdü. İşleri varmış konuşmalarından anladığım kadarıyla...
Ve beni sorarsanız bir haftadır yatıyorum. Bana söylediklerine göre bir yerlerden yuvarlanmışım. Öyle kırık çıkığım yok ama neden hareket edemiyorum o kısmıda bilmiyorum.
30 yaşına kadar sürdüğüm insan hayatına bu tuhaf dünyaya adım attığım andan beri denek olarak devam ediyorum...

1 Hafta sonra:
Evet sonunda iyileştim. Hatta hiç bu kadar sağlıklı olmamıştım hayatımda. Mütemadiyen kronikleştiğini sandığım ağrılarım artık yok. Gözlerimin etrafındaki inceden kırışıklıklar yok. Ne zaman yağmur yağsa beni çileden çıkaran romatizmam yok. Yeni doğmuş bir bebek gibiyim. Tazecik bir cildim ve enerji ile dolu bir vücudum var. 
Hatta bana bir oda bile tesis ettiler. Tamam iç dizaynı hakkında pek olumlu konuşamam. Zira balkabağından bir yatağı kolay kolay kim sever ki? Ama gerçekten rahat. Cidden. Sonra süpürgeden askılıkta pek alışagelmiş bir ev aleti değil. Ama artık benim için bir önemi yok. Yaklaşık 2 haftadır bu dünyadayım. Ve bir sürü absürtlük gördüm şimdiye kadar.
Yarasa kanatlarına sahip aynamın önünde dikiliyorum bir müddet. Aynada ki yansımama bakıyorum uzun uzun. Yavaş hareketlerle saçlarımı tarıyorum. Bu dünya, bu görüntü, bu insanlar bana tamamen yabancı. Ama bir türlü yadırgayamıyorum. Camın pervazına konan baykuş dikkatimi dağıtıyor. 1 haftadır en iyi arkadaşım olur kendisi. Her akşam ki ritüelimizi tamamlayıp uçup gitmesini izliyorum ardından, ve odadan çıkıyorum.

................

Çok eski bir köşkün salonuna açılıyor odamın kapısı. Yerleri ahşap döşeli bu köşk ilk bakışta insanı ürkütebilecek cinsten olsa da aslında gayet sıcak bir ortamı var. Salonun bir köşesinde 6 kişilik bir yemek masası ve diğer köşesinde ise hiç kullanılmadığı belli olan bir piyano... Eğer yemek masasını geçip sola dönerseniz üst kata çıkan merdivenleri görebilirsiniz. Daha önce çıkmama izin verilmese de diğer kızların odalarının olduğunu düşünüyorum o katta. Yavaşça merdivenlerden çıkmaya hazırlanırken dış kapı açılıyor büyük bir gürültüyle. Olduğum yerde kalıyorum. Sanki üst kata çıkmaya çalışan ben değilmişim gibi, yüzümde büyük bir gülümsemeyle kapıya dönüp
- Ah kızlar hoşgeldiniz... diyorum. Rosario gayet umursamaz bir ifadeyle:
- Ne zamandan beri gelenleri karşılar oldun diyor bana. Cidden bu kızın sorunu ne? İğneleyici sözleri canımı sıksa da aldırmıyorum. Nurdish kibar bir gülümsemeyle selam verirken, nevale eve resmen sürünerek giriyor. Çok fazla yaşadığımı söyleyemem ama hayatımda hiç bu kadar üşengeç ve uyuşuk bir kız görmemiştim. Ah tabi bu konuda onunla yarışan Rosario'yu unutmamak lazım. Neobi'nin ise canı sıkkın gibi. Pek gülmüyor. Öylece yanımızdan geçip hızlı adımlarla merdivenleri tırmanıyor.
Ah.. diyor Nurdish " sen ona pek aldırma. Harika bir gün geçirdiği söylenemez de. " Merdivenlerden çıkan kızın ardından hayranlık ve büyük bir merakla bakıyorum. Gerçek mana da çözemediğim tek kişi Neobi. Doğru dürüst bir muhabbetimiz hiç olmadı. Doğru dürüst gülerken kendisini hiç görmedim. 
- Eeee ne yaptın bakalım bugün evde? Nurdishin sesi düşüncelerimi bölünce gülümseyerek ona dönüyorum.
Tam cevap vereceğim sırada Rosario her zamanki gibi " Tüm gün yattı işte ne bekliyorsun ki "diyerek lafı ağzıma tıkıyor. Yemin ederim buradan gitmeden önce bu kızı bir güzel benzeteceğim.
Ah diyorum kibarca gülümseyerrek: " Şu küçük cadının da dediği gibi tüm gün yattım. Biraz yemek pişirdim ve biraz da etrafı toparladım. Öyle işte "
Ah şekerim ne gerek vardı bir büyüye bakar diyor nevale esneyerek.
Ah doğru ya büyü. Şu dünyada alışamadığım tek nokta bu. Büyü. Her şeyi büyüyle yapıyorlar. Yemeklerini, saçlarını, evlerinin temizliğini ve aklınıza gelebilecek hemen hemen her şeyi. Ne kadar harika değil mi? Düşünsenize dışarı çıkmak için saatlerce hazırlanmanıza, günlerce temizlik yapmanıza gerek yok. Bir büyü her şeyi halleder nede olsa. 
Hey ros diyor Nurdish, Neobiyi çağırda yemek yiyelim. Bana ters ters bakış atıp yanımdan bir hışımla geçip gidiyor. Küçük cadı canını sıktı kanımca. Çok üzüldüğümü söyleyemem ama. Zafer kazanmışcasına kocaman gülümseyerek yemek masasında ki yerimi alıyorum.
 ..........................
Yemek masası bir harika. Bunca şeyi tek bir parmak hareketiyle yaptıklarına inanamıyorum. Nutkum tutuldu ve birazcıkta kıskandım. Tabağıma envai çeşit yemeği doldurduğum sırada Neobinin sesi herkesi kendisine yönlendiriyor.
" Kızlar biliyorsunuz bir müddet önce açılan zaman kapısından bu arkadaş bizim dünyamıza geçiş yaptı. Bir süredir Nurdishle bunu araştırıyorduk. Daha önce dünyadan buraya gelen hiç olmamış. Ve geriye dönüş kısmı biraz sıkıntılı "
"Nasıl yani? Hiç geri dönemeyecek miyim?" diyorum elimdeki çatalı yavaşça masaya koyarken.
"Şey, aslında bir yol var ama..."
"Ama?" 
"İşin aslı zaman kapıları belirli aralıklarla farklı çevrelerde açılırlar. Açılacak kapıyı bulmak zor iş değil fakat senin geçişin biraz karanlıkta kalıyor. Çünkü bunca zaman boyunca diğer tarafa geçenler bizim gibi büyücü insanlardı ve bizim vücutlarımız sizinkilere göre çok farklı. Dünyaya geri dönebilmenin tek yolu bu zaman geçitleri ve vücudunun bunu atlatıp atlatmayacağını bilemiyoruz."
Neobinin ağzından dökülen bu cümleler kanımı donduruyor. Nurdishin yüzüne bakıyorum ama bana bakmıyor bile. Her zaman bana takılmak için fırsat kollayan Rosario tabağındaki yemekle oynuyor. Nevale ise pür dikkat bir şeyleri not ediyor.
"Yani...." diyorum. "Yani demek istiyorsun ki bu geçiş sırasında ölebilirim?"
" Yooo hemen öyle kötü düşünme. Seni güçlendirmek adına farklı iksirler hazırlayacağız. Ve belki vücudunu koruyacak bir zırh. Öyle şeyler işte. " Nurdish bu cümleleri gerçekten bunlara inanmak istermişcesine telaffuz ediyor.
" Ama hayatta kalmamın bir garantisi yok değil mi?" diye soruyorum ufak bir umut ışığı bekleyerek. Fakat kimse konuşmuyor. Sessizlik dayanılmaz bir hal aldığında kendimi tutamayıp patlıyorum.
" Nasıl büyücüsünüz siz? Tek yapabildiğiniz kendi kendinizi eğlendirmek mi? Nasıl bir insanın hayatını koruyamazsınız?"....

................
6 Ay sonra:
Evet bende artık bir cadıyım. Yani sayılırım. Peki peki hayır değilim. Yanlış zaman geçidine düşüp buralara sürünmemin ardından tam 6 ay geçti. 6  ay boyunca bir çok şeye şahit oldum. Kızlar beni geri  gönderebilmek için çeşit çeşit büyü denedi. Ama şimdiye kadar zaman geçidinden geçmeye bir türlü cesaret edemedim. Nede olsa can tatlıdır değil mi?
Bu 6 ay süresince kızların bir sürü yönünü keşfettim. Büyülerini insanları mutlu edebilmek için kullandıklarını, birbirlerine sevgiyle bağlı olduklarını gördüm. 
Artık Rosarioyla aramda sorun bile kalmadı inanabiliyor musunuz? Evet ara sıra hala laf soksa da farkettim ki bu onun ilgi çekebilme yöntemi. Tıpkı benim dünyamda ki küçük çocuklar gibi. Gerçek manada ona kalbinizi açarsanız çok uysal olduğunu fark edersiniz.
Nevale hala uyuşuk ama dost canlısı. Onunla birlikteyken birbirinden alakasız bir sürü konu hakkında konuşabilirsiniz. Sizi rahat ettirebilmek için bütün uyuşukluğunu atar üstünden. Sevgi dolu bir kız yani. Bazen bir anne, bazen bir kızkardeş...
Nurdish ise... En başında da dediğim gibi en aklıselim kişi aralarında ki. Ama yüzünü görmek pek mümkün değil. Çok fazla çalışıyor. Hatta geçenlerde Neobi 2 günün sonunda odasına dalmak zorunda kaldı öldü mü acaba diye. 
Neobi ise tam bir çatlak. Cidden bu kadar eğlenceli olabileceğini zannetmezdim. İnsanlar boşuna ön yargılarınızdan kurtulun demiyor. Bu kız kimseyi kendine yanaştırmamak için etrafına set çekmiş biri. Eğer o seti geçebilirseniz deli dolu, enerjik, bir kız çocuğu görüyorsunuz. Onunla yaşayan insanların kesinlikle yaşlanmayacağını düşünüyorum.
Fakat her güzel şeyin bir sonu vardır değil mi? Her ne kadar hepsine çok fazla alışsam da bu gün onlarla olacağım son zaman dilimi. Gece olupda saat 12'yi vurduğu zaman açılacak olan zaman kapısından, benim için hazırladıkları iksiri içip kendi dünyama döneceğim...
..................

Gece Yarısı:
Herkes beni uğurlamak için burada. Rosario bağıra çağıra ağlayıp eteklerime sarılıyor gitmemem için. Nevale onu yatıştırmakla meşgul ama ağladığını görebiliyorum. Neobi ve Nurdish ise hüzünlü gözlerle bana bakıyor. Neobinin elinde iki iksir şişesi var ve ikisini de bana doğru uzatarak:
" Bunlardan biri geçitten sağ salim geçmene yarayacak büyü. Bunu geliştirebilmek için çok uğraştık biliyorsun. Emin ol dünyalı dostum sağ salim gidebileceksin..."
" Peki diğeri ne?"
" Ah şey hani olur da belki bizimle kalmak istersin diye bir büyü hazırladık. Cadı olman için yardımcı olacak sana. Tabi zorlamıyoruz yani. Seçim senin. Neyi seçersen seç hep seni destekleyeceğiz biliyorsun. "
Tek tek bakıyorum yüzlerine. Birazdan hepsinden ayrılacağım biliyorum. Ve bu beni çok fazla üzüyor. Ama seçimim belli değil mi? Ben bu dünyaya ait değilim ki. Yüzümde hüzünlü bir gülümsemeyle mavi iksiri kapıp bir hamlede içiyorum...

.........................

İnsanlar sırt üstü yatıp yıldızları izlemenin çok zevkli olduğunu düşünür. Fakat bir de o gece göğüne karışmanın zevkini bilseler. O uzaktan baktıkları yıldızların gerçek parıltısını görseler neler olurdu diye düşünmeden edemiyorum bir kaç yıldız toplarken. Topladığım yıldızları hasır çantama tıkıştırıp acele hareketlerle geri dönüyorum evime. Çok fazla geç kalmamalıyım değil mi? Yavaşça odama iniş yaptıktan sonra koşar adımlarla mutfağa yöneliyorum. Tam tahmin ettiğim gibi. Gerçekten bir sürü şey hazırlamışlar. Ve hiç biri büyünün eseri değil. Yamuk yumuk bir pasta, çikolataları kaymış kurabiyeler, kabaramadan fırından koparılmış kekler, keklerin hakkını yiyerek fırında çok kalmış börekler... Gerçekten çok fazla emek vermişler. 
" Hey cadılar, siz de kekin üzerinde yıldızların eksik olduğunu düşünmüyor musunuz? " diyorum topladığım yıldızları yavaşça pastamın etrafına dizerken.
" Ahhh " diyor Ros " sonunda assolistimiz de teşrif etmiş " kocaman gülümseyerek bana sarılıyor. Nurdish pastanın üzerinde ki mumları yakarken nevale de bir kucak dolusu hediyeyle içeri giriyor. Tam mumları üfleyeceğim sırada duymaktan mutlu olduğum o deli dolu ses hınzırca arkamdan şöyle sesleniyor:
" Hey Pow, söylesene bugün kaç yaşına bastın? "
The End
...................
Hahahaha ne eğlenceliymiş ya son ana kadar ana karakteri saklamak. Pek sefdim pek sefdim. Yalnız şu iki bölümlük yazımdan anladım ki yazarlar cidden eli öpülesi insanlar. Ben bu iki bölümü çıkarana kadar göbeğim çatladı onlar seri halinde kitaplar nasıl yazıyor kiiiiğğğğğ.
Her neyse konuyu dağıtmayalım  mabushi chanlar ve mabushi kunlar. Hikayemin ilk bölümünü yayınladığım gün sefgili nakamam Powikomun doğum günüydü. Ne yapsam ne yapsam diye çok düşündüm fakat zorlu yaşam şartları, şehir farklılıkları, kapitalist hayat bizi ayrı düşürdü :P Kendisi şuan güney doğu anadolu'nun kim bilir nerelerinde sürtmekte iş için. Bense ona göre Türkiye'nin diğer ucundayım. Eee nasıl olacak bu iş peki. Ehh dedim neobik sarıl kalemine. Ama cidden aşırı zorlandım. İlk bölüm dğeil de 2. kısım tüketti, sömürdü beni resmen. Neyi nasıl yazayım, zaman geçişleri nasıl olsun bık bık derken bitirdim güç bela mutluyum bu sebeple. Aslında çok şuh bir hikaye yazacaktım kendilerine ama şimdi gelir çemkirir felam neme lazım uraşamam fosil nakamamla :P Janemm doğum gününü kucağımda yıldızlarla kutlarken sana sağlıklı 100'leri devirdiğin ( bence o kadar olmasa da olar ne yapıcan ayol o kadar yıl :P ) sevdiklerinle geçireceğin kocamann bir ömür dilerim. Tüm dileklerin gerçek olsun <3 Ah ve unutmadan aynı ses tekrar sorar:
Harbi pow kaç yaşına bastın? asghfasghfasghf 

Şincik gelelim güncelimize. Listeyi aşağı bırakıveriyorum anacım. Ve saate dikkatinizi çekerim. Daha akreple yelkovan gong'a bile vurmadı yane hahaha xD Aştım kendimi tütütü bana :P

Güncel Listesi:
Black Bird Bölüm 21,5 - 23
Bokura Ga İta Bölüm 32 - 33
Dengeki Daisy Bölüm 65
Honey Bölüm 3
Kaichou Wa Maid Sama Bölüm 63 - 64
Kimi Ni Todoke Bölüm 60
Kyou Koi Wo Hajimemasu Bölüm 22
Kyou No Nira-Nun Bölüm 4
L-DK Bölüm 35 - 36
Love İn The Mask Cilt 16 ( 67-68-69-70)
Nana Bölüm 7
Orange Marmalade Bölüm 51 - 52
Skip Beat Bölüm 168 - 169
Yankee Kun To Megane Chan Bölüm 79 - 80
Yumemiru Taiyou Bölüm 26
Orange Bölüm 10 

Mabushi Majo Ailesi Keyifli Okumalar Diler

{ 25 yorum yazıldı sende Yorumla! }

  1. Vayyyy be bayıldım süper bir yazı olmuş Neobişim ellerine sağlık :) Pow senseimizin de doğum günü kutlu olsun ,eminim bayılacak bu sürprize :D

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. teşekkür ederim adsız-chan.bayıldım bayıldım haklısın:D

      Sil
  2. Amaaa amaaa cok sevindim ki beeen :) yattaaaaa :* gece gece utanmasam tepinecem yani :D

    YanıtlaSil
  3. powiqom doğum günün kutlu olsun
    aramızda kalmayı seçtiğin için teşekkür ederim
    korkunç şeyler söylediğim için kusuruma bakma :D :D
    iyiki doğdun iyiki dünyamızdasın
    öpüyorum

    neobik senin de eline sağlık
    len manganın sihirli dünyasında uyuşuğum diye insanlar reel dünyada da uyuşuk sanacak
    ama ne yalan söyleyim ben o dünyada olmak istiyorum uyuşuk da olurum hiç sorun değil

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. teşekkürler janım,aslında kırmızı iksiri içtiğimi sanıyordum ama siz cadılara güven olmuyormuş renk körlüğü büyüsü yapmışsınız çaktırmadan, kesin sen yapmışsındır:D çok öpüyorum seni ve dön gel artık özlettin kendini:)

      Sil
  4. bayıldım iki bölümde süper olmuştu elinize emeğinize sağlık. ayrıca günceller için ayrıca teşekkürler tek lokmada yutucam hepsini :D

    YanıtlaSil
  5. Mutlu senelere pow. Nice güzel yaşlara:)
    Senin de ellerine sağlık neobi. Güzel bi güncele daha imza atmış oldun:) bu arada bölümler de harika. Tüm cadıların çooook teşekkürler.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ederim Safiraa, nice birlikte manga tadında yıllar olur umarım:)

      Sil
  6. uh ne çok bölüm var hangisini okusam acaba ilk defa bu kadar kalabalık görüyorum burayı :D elinize sağlık :)

    YanıtlaSil
  7. İyiki doğdun POW nice sağlıklı mutlu yıllar geçir. Neobi gene senden beklenecek bir hikaye,her geçişte heh şimdi bitti derken devam ediyor.merakıma yenilip direk sonunu okumamak için zor tuttum kendimi :) ellerine sağlık.eh yazar var bir de çizer bulmak lazım, neobinin bu yazılarını hayata geçirmek çok güzel olurmuş :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. evet yaa bende aynı şeyi söylüyorum kendisine Sapa, harcanıyor yeminle kızımız :) ve teşekkür ederim güzel temennilerin için Sapa-chan.

      Sil
  8. Doğum günün kutlu olsun Pow :) sahi kaç yaşındasın :P

    Neobilik yavru ceylanım,süzme balım, çatalkaram, çingenem.... Sen ne yapıyorsun böyle yaa :) Eline sağlık çok hoş olmuş.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çelen sen ne uyuyorsun Neo'ya yahu? pislüktür kendisi yafru ceylan falan diil:Pp ve ebet cevap veriyorum (sanju san) oldum artıkım :D

      Sil
  9. Mutlu yıllar Pow,nice güzel yılları sevdiklerinizle beraber sağlıklı ve mutlu geçirmen dileğiyle diyorum ve neobinin ve sevgili diğer cadıların hazırlamış olduğu güncellere geçiyorum.çok dolu dolu günceller görmek beni çok mutlu etti.ellerinize sağlık cadılar:))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. arigato Livanem, güzel bir yıl daha olacağını hissediyorum.Çoktan hüpletmişsindir bölümleri ancak yinede keyifli okumalar olsun :)

      Sil
  10. emeğinize ellerinize ve hayal gücünüze sağlık hepsi için teşekkürler...

    YanıtlaSil
  11. bu bölümleri online olarak ne zaman okuyabiliriz.ayrıca tşekkürler

    YanıtlaSil
  12. çılgın güncel haftası olmuş :) Teşekkürler ..

    YanıtlaSil
  13. ellerinize sağlık hatunlar günceller yine dopdolu VE POW- sensei Doğum günün kutlu olsun nice yıllara nice yaşlara mangalarla yaşlanman dileğiyle ( valla iyi bi temenni mi oldu bilemicem :D ) ve he rbölüm her bölüm harikaydı yaa :D

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkürler Mell, falla mangaları okuyarak yaşlanacaksam güzel bir temenni, yok çevirme kısmı için diyorsan ………. :Pp sihirle kalalım hep beraber:)

      Sil
  14. kyaaaaaa süpeerrrr bir güncel gelmişşş arigatouuu gozoimasuuuuuu :D >_< * aşırı mutlu oldu :3 <3 *

    YanıtlaSil
  15. Doğum Günün Kutlu Olsun POW! Nice mutlu senelerin olsun inşallah. :)

    Neocan, ellerine sağlık çok hoş olmuş hikaye :D

    Yalnızzzzz, standartları çok yükselttin farkındasın di'mi? Beni hayal kırıklığına uğratmazsın umarım :D:D:D

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sağol Nurdishim, inşallah hep beraber daha uzun senelerimiz olur. öperem çok bi çok :)

      Sil
  16. vay canına!! ne diyeceğimi bilemedim…Neooo!! Epey bir geç oldu partları okumam, ancak bak bunu tekrar tekrar söylemekten yorulmayacağım bilesin ''kızım yanlış işte çalışıyorsun!!'' :)))) şimdilik duygu ve düşüncelerimi minimuma indirgeyip, yalnızca çok ama çok teşekkür ediyorum. Emeğine, harcadığın zamana, aklına, yüreğine…motto motto arigato gozaimasu janım.
    Malum sığınağımızda görüştüğümüzde daha özel olarak teşekkürlerimi sunacağım.Mabushi cadılarından biri olmak ve bu sihirli kulenin ışığının daha çok yayılmasında katkıda bulunduğum için mutluyum der ve uçarım :)))

    YanıtlaSil

- Copyright © Mabushi Majo - - Powered by Blogger - Designed by Johanes Djogan -